Эх захгүй Орон зай
Зах хязгааргүй Цаг хугацааны эцэст...

Энхрий амраг минь намайг хүлээж
Энэ орчлон дээр надгүйгээр удаан амьдарчээ
Гэвч эх захгүй орон зайд
Ганихарч явсан бидний хайр
Эрэн эрсээр бие биенээ олжээ...

Хайртай чи минь ганцхан намайг гэж
Хүний хорвоод ганцаархнаа зөндөө уджээ
Зах хязгааргүй цаг хугацааны эцэст
Зовлон үзсэн бидний амьдрал
Хайн хайсаар нэг нэгнээ олжээ...

УБ хот. 2016 он. М.Эрдэнэчимэг